Cumartesi, Temmuz 05, 2014

Aynı Yıldızın Altında/ Acının olayı bu: Acı hissedilmeyi talep eder...


Uzun zamandır okuduğum tarihi aşk romanlarından kafamı kaldırıp dramalara dönüşümü yaptım. Aynı Yıldızın Altında'yla Jhon Green'le tanıştım. Kitap sonunda karakterlerin öleceklerini bile bile okuyup gözü yaşlı bi halde buldum kendimi bu sabah..





Isaac kanserden gözlerini kaybedip üstüne sevgilisi tarafından terk edildikten sonra kupa kırıp dökerken...Augustus:

"Acının olayı bu," dedi Augustus ve ardından bana baktı. "Acı hissedilmeyi talep eder." bu cümle oldukça etkileyici ve de motive ediciydi.

Ve Augustus'un Hazel'den istediği bir cenaze konuşması vardı, Hazel her ne kadar cenazede onu okumasa da o an Agustus'un yüzüne karşı okudu, yüreğim boğum boğum oldu..












Kitaplar dibe vuranlar..




-'' Belki peki bizim sonsuza dek'imiz olur.''
''Peki'' dedim..


H: Peki
A: Tanrım, benimle flörtleşmekten vazgeç!
H: Peki
A: Şaka yapıyordum, Hazel Grace. Anlıyorum. (Ama peki kelimesinin çok cilveli olduğunu ikimiz de biliyoruz. Peki ŞEHVET DOLU bir kelime.)
H: Özür dilerim.
Aşk güzel...

İlk öpücük.. Hollanda..Anne Frank'ın evi (
Anneliese "Anne" Marie Frank, Almanya'daki Yahudi Soykırımının simge isimlerindendir.)..






Bu da Augustus'un vedası..






Kitabın Adı : Aynı Yıldızın Altında
Orjinal Adı : The Fault In Our Stars
Yazar : John Green
Yayıncı : Pegasus
Sayfa Sayısı :317
Yayın Tarihi : 2013
Fiyatı : 25 TL


3 yorum:

  1. “Kaybedilenleri onlar hakkında yazarak ölümsüzleştirmiyorsun. Dil gömüyor ama tekrar canlandırmıyor.”
    — Aynı Yıldızın Altında

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ’Dünya bir dilek gerçekleştirme fabrikası değil.’’ John Green.
      malesef..

      Sil
  2. "Beni tanımıyorsun bile" dedim.Konsolda duran kitabı aldım.
    "Bunu bitirdiğimde seni arasam olmaz mı ?"
    " Ama cep telefonu numaram sende yok" dedi.
    "Kitabın içine yazdığından şüpheleniyorum." O şapşal gülümseme yüzüne yayıldı.
    "Birde birbirimizi tanımıyoruz diyorsun."(sayfa 43)

    YanıtlaSil

Bekliyorum seni yalnız bir ev gibi, ta ki sen

beni tekrar görüp,içimde yaşayana kadar.

O zamana kadar pencerelerim ağrıyacak..

Pablo Neruda